Rozdział 3

KILKA GODZIN PÓŹNIEJ

*per. Dominiki*
Lekcje wreszcie dobiegły końca. Wychodzę z sali geograficznej i kieruję się do szafki, skąd wyciągam deskorolkę oraz niektóre książki.

Chwilę później wychodzę ze szkoły i podążam na deskorolce do domu, coby się najeść i zostawić podręczniki. Jestem strasznie głodna, więc jadę wszystkimi skrótami, jakie są możliwe, dzięki czemu w mieszkaniu jestem już po kilku minutach.
Wchodzę do środka i od razu na wejściu uderza mnie zapach obiadu przygotowywanego przez moją mamę. Witam się z nią, po czym idę do pokoju i odkładam na czas jedzenia wszystkie rzeczy, aby po chwili wrócić do kuchni i pomóc mojej rodzicielce nakryć do stołu. Dziwi mnie tylko, że jeszcze nie ma mojego brata, którego kolej na to była właśnie dzisiaj. Dopiero kiedy mama nakłada porcje na talerze w drzwiach staje tata z młodym.
- Odebrałem go, żeby było szybciej. I tak byłem w pobliżu. - wyjaśnia, widząc nasze zdziwione miny, po czym idzie się przebrać z roboczych ubrań, a dziesięciolatek, zauważając na stole obiad, czym prędzej biegnie umyć ręce i zasiada z nami do stołu.
- Dzisiaj była Twoja kolej na nakrywanie do stołu, wiesz? - zwracam mu uwagę, siadając obok.
- Wiem, wiem. Najwyżej za Ciebie pozmywam. - mówi jak gdyby nigdy nic, a ja wzruszam ramionami. Dla mnie to i lepiej. Przynajmniej będę mogła spokojnie odrobić lekcje przed spotkaniem u Piotrka.
Obiad mija nam w rodzinnej atmosferze. Rodzice, jak co dzień, wypytują nas o sprawy szkolne oraz o nasze ewentualne poobiednie wyjścia z domu. Mówię więc zgodnie z prawdą, że pod wieczór mam iść do Piotrka, na co moi rodzice reagują wielkim zdziwieniem. No bo jak to tak? Ich jedyna córka idzie po lekcjach do chłopaka? Toż to cud boski i trzeba zapisać tę datę w kalendarzu, bo takie wydarzenie zapewne już nigdy się nie powtórzy. A przynajmniej nie w ciągu najbliższych kilku lat. Tata oczywiście od razu zaczyna wypytywać o Piotrka, jego rodziców i moje ewentualne zainteresowanie nim. Odpowiadam niechętnie na wszystkie pytania, na które znam odpowiedź, modląc się, żeby obiad dobiegł końca, cobym mogła wstać od stołu i spędzić kilka godzin w czterech ścianach mojego pokoju, w którym za towarzyszy robiłyby mi książki i zeszyty z pracą domową.
Moje modły zostają wysłuchane po kilku minutach, kiedy kończymy jeść deser i możemy się rozejść. Pomagam jeszcze tylko mojemu bratu odnieść brudne naczynia do kuchni i idę do siebie.

Popołudnie mija mi na robieniu zadań domowych. Po kilku godzinach nauki spoglądam na zegarek i uświadamiam sobie, że już czas pójść na spotkanie z moją grupą.
________________________________________________________________________________________________________________
Hej!
Zgodnie z obietnicą, dodaję kolejny rozdział. Wiem, że jest on krótki i niezbyt ciekawy, aczkolwiek jest to tylko wstęp do dalszych wydarzeń.
Brat głównej bohaterki jest już prawdopodobnie dodany do bohaterów, ale zależy to od tego, o której godzinie jesteście na blogu.
Na następny rozdział zapraszam na przyszły poniedziałek na godzinę 16:00, jak również zapraszam na mojego drugiego bloga, na którym wczoraj pojawił się rozdział.
Do następnego.